«Desaparece» un cruceiro de máis de 200 anos en Moeche

Apropiome da foto de José Manuel Pita e do texto que «colgou» no Facebook o amigo Fernando C. C. para ver si dando publicidade a ista «desaparición» logramos que «volte» onde nunca debeu «sair»
Este cruceiro encontrabase no lugar de A Veliña en San Xurxo de Moeche. Fai unhos meses algún espabilado roubouno e seguro que o puxo de adorno na sua finca.
O cruceiro data do 1806, ten por tanto máis de douscentos anos. Agradeceriavos o compartirades por si alguén o veu adornando unha finca e en ese caso o puxerades en coñecimento da Garda Civil, Concello de Moeche ou a este que vo lo presenta.
o cruceiro e un exemplar único, non hai outro coma el e identificano as inscripcions que presenta.

Paseo con Pepe «O Raro» de guía

La feria de Moeche se está convirtiendo en visita ineludible. A la de hoy fuimos con Pepe (más conocido por «O Raro», aunque de raro no tiene nada) y Pitusa su colega desde hace unos cuantos años (casi 500, según Pepe, jeje). Tras un recorrido pausado por el recinto, donde nos encontramos y charlamos con algún conocido, nos fuimos a tomar la típica ración de pulpo (una feria sin pulpo, no es feria) acompañada de su correspondiente vino de Ribeiro. Después, aprovechando que el Pepe es uno de los mejores guías de la comarca (se pierde casi siempre), nos fuimos hasta Santa Mariña do Monte (San Sadurniño). Ahí, el experto guía nos llevó a Casa Manolo a degustar una tapa de bacalao, que estaba cojonuda… lo malo es que el que conducía era yo y me tuve que comer la tapa acompañada de agua (agh!), mientras que las dos Pitusas y el Pepe le daban al Rioja. De  Santa Mariña nos trasladamos a la zona de O Trece (Narón), haciendo parada en el Mesón Monte Sol. El Pepe, que no estaba satisfecho con eso de tomar tapas, insistió en almorzar en condiciones. «Aquí se come de carallo y barato», dijo… ¡Joer!, se le olvidó decir que una ración llegaba para cuatro. Después, vuelta a Pantín, parada final en Casa Caneiro, un café y a casa. Prometo recuncar pero con Pepe de conductor.

Castillo e iglesia, San Xurxo de Moeche

Situados ambos en la parroquia de San Xurxo de Moeche son, sin duda, las edificaciones históricas más importantes del municipio de Moeche (San Ramón). El castillo fue construído en el siglo XV. Destaca del monumento su Torre del Homenaje de planta cuadrada con 18 metros de altura y sus muros de mampostería de pizarra que alcanzan los 12 metros. En sus alrededores se celebra todos los años, en el mes de agosto, el Festival Irmandiño. La iglesia de San Xurxo es de estilo barroco, con planta rectangular de una sola nave, sacristía y capilla mayor con nave de nervatura estrellada. El cruceiro fue levantado a principios del siglo XX . Según consta en la inscripción de la fachada principal, la iglesia fue «reedificada en 1832 siendo cura D. Leocadio García». También, hay otra leyenda que recuerda que el templo era «Iglesia de Asilo». Aunque, que pudiese uno asilarse en la iglesia no significaba que sus huesos no fueran a parar al castillo (se utilizó como cárcel en cierta época) pero, al menos, se evitaba que te mataran o desmembraran (jodidilla, cualquiera de las dos opciones). Ah! Si el delito que se cometía era en contra de la Santa Madre Iglesia, te daban «materile, in situ».

Unhas imaxes na Feira das Fabas, en Moeche

En Moeche celebránse dúas feiras ó mes, unha o día 11 i a outra o 23. A de onte é coñecida como a Feira das Fabas (o demo me coma si vin unha faba,  non debín mirar ben, pois séi de máis de un que as mercou…). Chámese como se chame a feira, vale a pena dar un garbeo pola zona. De todas elas a que máis sona ten é a do 23 de abril (Feira do Cabalo), ese día, aparte das transaciós de gando, disputánse carreiras e hai tamén exhibiciós variadas entorno o mundo do cabalo.