Capela de San Martiño de Marnela

Como ven sendo habitual nos últimos tempos (non dou feito con tantos «autocompromisos»), esta vez non cheguei a tempo para tirar unhas fotos da solemne procesión tras a misa en honor do Patrón de Marnela, Santo que ten moitos devotos na nosa parroquia, sobor de todo en Marnela. San Martiño, patrón dos taberneiros, dos borracho… (un dos seus milagres din que era o de convertir a auga en viño), dos soldados (sobor de todo dos que iban a cabalo), dos sastres, dos mendigos… Din que é moi milagreiro para curar os cólicos infantís i a disentería. Na Parroquia de Marnela a súa imaxe está representada como bispo coa mitra e o báculo… En outros lugares a súa figura imita a dun lexionario romano tanto montando a cabalo coma a pé. As veces tamén aparece cunha oca a seu carón, hai quen dí que a imaxe da oca era unha pervivencia dos ritos pagáns, xa que a oca era o atributo habitual do deus Marte. Ben, menos rollo e aí vos deixo unhas fotos do interior da capela e das imaxes relixosas esistentes na mesma, do retablo policromado i da pila da auga bendita.

O Narducho faenando por Pantín

No conozco al patrón del Narducho, pero el hombre me cae bien (cosas raras de la vida), me gusta ver su barco faenando mientras yo desayuno plácidamente en el jardín (si a alguno le jode, lo siento por él). Su color rojo, como los Ferrari, lo hace inconfundible y da colorido al verde, azul o gris del mar, depende del día. A veces, sobre todo si voy a pescar (raro, raro, raro), me pregunto si ya pasaría el Narducho a recoger «cosecha» y si valdría la pena ir ¡éste xa me deixou o mar valeiro! (me digo) Pero da lo mismo, él vive de la pesca y lo mío es un mero pasatiempo…

La foto del mes de agosto

No me queda otra que reconocer que lo que llevamos de mes fue un pequeño desastre, en lo que al tiempo se refiere. A mí, particularmente, no me importa demasiado que no tengamos mucho Sol, pero no dejo de reconocer que es una «putadilla» para casi toda la gente que nos vino a visitar, para hosteleros y surferos, que tampoco tuvieron muchos días para disfrutar de la olas. En fin, paciencia y esperemos que la cosa mejore en estos días que quedan de verano, que no son muchos ya.

Un paseo por Porto do Cabo

Como no tengo muchas ganas de escribir os pongo un enlace con la página oficial del Concello de Valdoviño, donde podéis informaros sobre este punto de encuentro de los diversos caminos que llevaban a San Andrés de Teixido. Enlace

Playa de As Fontes, capilla de Sta. Comba, Cabo Prior. Covas (Ferrol)

Un pequeño comentario sobre la playa de As Fontes. Este arenal era la mayor despensa de «golfo» (algas) de Covas y hasta allí iban los lugareños a recogerlo para abonar sus tierras. Bajaban a la playa por un pequeño sendero (donde hoy están las escaleras) con cestas de mimbre que llenaban de algas y subían sobre sus cabezas hasta el llano. Allí se amontonaban para luego cargarlo en carros tirados por bueyes. Por lo duro del trabajo, podéis pensar que los encargados de tal labor era gente joven y fuerte… pues no, cargaba todo dios, niños y niñas de 12 años o menos, hombres y mujeres, sobre todo estas últimas. También se iba mucho a la playa de «O Medote» muy cercana a ésta y que dispone de un mejor acceso, pero, según me cuenta mi fuente, (perdona mamá por llamarte fuente), en «O Medote» no lo había siempre. Las fotos son de diciembre de 2006.

Escuela pública de Ares (A Coruña), año 1931

Muchas veces pienso e incluso lo hago, cuando no debería, acompañar las fotos que voy «colgando» con algún comentario, pero está claro, al menos para mí, que lo mejor es que vosotros las observéis y saquéis las conclusiones… Dicen que una imagen vale más que mil palabras y creo que, en muchos casos, es una verdad irrefutable.

Gente de Pantín año 1940 +-

Me envía M. Delgado una foto de los años cuarenta con la siguiente referencia sobre las personas que aparecen en la imagen. Gracias Lolo

«Primera fila izqda. a dcha. Manuel da Leira, 2º- Manuela de Pancho, 3º- Manuel de Salvador, 4º-María da Gabeira, 5º- Manuel de Julia, 6º-está muy borrosa. 2ª fila, izqda. dcha. 1º- Mª Andrea, 2º-Juanito de Nemesio, 3º-José de Pancho, 4º- Manuel de Xuana, 5º- Josefa de Pancho»

Actualización:

La foto que parece muy borrosa es de Donato Rodriguez López.

Saludos.

José Manuel.

Mirlos en su nido – Merlos no seu niño

En la entrada del día 4 el nido estaba ocupado por tres polluelos, las fotos eran del día 1. Hoy ya sólo quedan dos, o la «palmó» o lo «palmaron» sus hermanos. Lo encontré muerto fuera del nido, cosa normal en casi todas las aves y no aves… Cuando la comida no llega, el más débil lo tiene crudo, c´est la vie!

Un Erizo en el jardín

Después de disfrutar de una tarde noche muy agradable en Esteiro (Cedeira) dando cuenta de unas sabrosas sardinas, al llegar a casa nos encontramos a nuestra «Leo» controlando a un Erizo, eso sí, sólo se limitaba a observarlo y a olerlo. Las púas defensivas del insectívoro debían de ser suficiente argumento disuasorio para no intentar otra cosa.