HUMOR GOIRICIANO
La Opinión Coruña: «Interceptan a un vecino de Cedeira por conducir 13 km en dirección contraria en la AG-64» que además, añado, dió positivo en la prueba de alcoholemia.
Me gustaría saber qué interés tiene que el infractor de las normas de tráfico sea de Cedeira o de Magalofes Norte, creo sinceramente que ninguna. Me recuerda a una noticia leída hace unos años en la que se especificaba que el responsable de un delito era «delineante» y, ya se sabe, desde siempre, que los delineantes son un peligro para la sociedad… pero mucho ¿eh? Además, hasta que punto es responsable el conductor «pillado» por los agentes de tráfico de la Guardia Civil de la Agrupación de Ferrol en cumplimiento de sus competencias, muy necesarias, por cierto, sino sería un caos Ahora bien, dicho lo dicho, me pregunto de dónde es el vino u otro digestivo purificador del alma: ¿De La Rioja, de la Ribera del Sil, de Cigales, del Salnés…? Asunto este muy importante para dilucidar la responsabilidad del conductor ¿Sabía él presunto infractor que la bebidas con las que calmó su sed, producían embriaguez? Así que, no sé yo, quién es más responsable ¿el conductor? O los cosecheros, distribuidores y taberneros. Advirtieron éstos al presunto culpable de las posibles consecuencias que podrían acarrearle la ingesta de tales bebidas. Hasta es posible que el hombre no supiese que el vino embriaga… a Noé le pasó lo mismo, y el acusador ( su propio hijo), se llevó un par de hostias del comandante del Arca. Meditemos sobre el asunto, hermanos y hermanas 😎😎😎😎
© Fermín Goiriz
Archivo de la categoría: CEDEIRA
Bruma
Praza de España dende o Fontenla Maristany
Buscando a Edward Hopper a través de la fotografía
Serra da Capelada
Praia da Madalena
Brutal sunset
Playa de Vilarrube
Galerías – Arquitectura Gallega
Galerías – Arquitectura Gallega
Galerías – Arquitectura Gallega
Galerías – Arquitectura Gallega
Arquitectura adaptativa (2)
Arquitectura adaptativa
Con quitasol e quitacovid no castro do Sarridal
Álbum fotográfico del día de la Bici en Cedeira.
Postales de Cedeira – Punta Chirlateira
Postales de Cedeira – Pesquero María Magdalena
Postales de Cedeira – Ría de Cedeira
Postales de Cedeira – Sonreiras
Postales de Cedeira – A Saiña
Postales de Cedeira – Paseo da Mariña
Postales de Cedeira – Tarde en la playa
Postales de Cedeira – Praia da Madalena
Postales de Cedeira – Galerías de A Casa de Riba
Postales de Cedeira – Faro de Robaleira
Postales de Cedeira – Balcones
Postales de Cedeira – Marisma de Esteiro
Postales de Cedeira – Anochecer
Postales de Cedeira – Galerías
Postales de Cedeira – O Porto
Postales de Cedeira – Vista desde Crónicas
Postales de Cedeira – Cruceiro da Ponte Vella
Postales de Cedeira – Playa de la Magdalena
Postales de Cedeira – A Ponte Vella
Postales de Cedeira – Día de Playa
Postales de Cedeira – Alerta naranja en la costa
Postales de Cedeira – Porto
Postales de Cedeira
Postales de Cedeira
En tiempos de pandemia – Primavera
En tiempos de pandemia – Man with shopping cart
En tiempos de pandemia – Paseo vigilado
En tiempos de pandemia
Visita o santo André
Con catros velas i un exvoto coa forma dos pulmóns fun xunto o santo André para pedirlle que me librase do virus.
O chegar a Teixido dirixinme o santuario que, para miña sopresa, estaba pechado. Despois da larga camiñata non estaba disposto a voltar a vila sin ter algunha resposta, fora ésta do santo ou do mesmo Deus, polo que escomencei a berrar dende a porta:
¡ Ei, André! ¡¿Estás aí?! ¡Teño que falar contigo, a cousa é moi urxente! ¡Eiiii, André!
Canso de berrar sin ter respostas decidín facer un derradeiro intento por falar co santo
e ver que acontecía: ¡André, meu santo! Déixote na porta a velas o exvoto, tres avemarías, un credo e dous padrenostros rezados cara o ceo xa que ti non respostas.
Xa me encamiñaba cara a vila cando escoitéi unha voz que viña da igrexa.
– ¡Fermín, amigo, non te vaias! Tes que perdoar, estaba un pouco trasposto e a túa voz recordoueçme a do santo Antón co que teño unha disputa dende fai algún tempo e non tiña ganas de falar con él. Dime logo o que che trouxo eiquí a ver que se pode facer.
– Pois viña pedirche que me libraras do virus ese que está a foder a medio mundo. Teño moitas cousas que facer e non podo coller o virus ese do carallo. Así que si fas o favor ponte a traballar xá, si non é moito pedir.
– ¿Virus, qué virus? Non teño nin idea, meu. Levo días aquí encerrado sin noticias do mundo. Nin o demo do crego pasa por aquí a facer unha visita. E co xefe non hai maneira de falar, non séi si está sen whatsapp, se lle deu un ictus ou lle cortaron o wifi por falta de pago, nin idea, pero poñer non se pon.
– ¡O demo me coma, non estará confinado! Igual que nós na Terra.
– Pois vai ti a saber meu rei. Ata pode ser.
– Hostia!!! pois estamos fodidos. Mira André, visto o visto, voume levar as velas i o exvoto e arranxo pra casa. Queda con Deus amigho, xa coincideremos alghún día… se cadra.