Un paseo fotográfico po las rúas do vello Esteiro (Ferrol)

Tiña a intención de facer un comentario sobre o porqué de colgar estas fotos que mostran un Ferrol que se asemella, en algunhas das imaxes, máis a Belchite que a outra cousa. As fotos foron feitas no que queda do vello barrio de Esteiro, pero poderían ser de Ferrol Vello, da rúa Magdalena ou de calquera outra das rúas do centro da cidade… Pero, afortunadamente para vós, hoxe atopéi, o ollar a sección de opinión do Diario de Ferrol,  un artigo firmado por Juan Burgoa que me aforra o darlle as neuronas e correr o risco de que se produza un cortocircuito. Aquí vos deixo o enlace o artigo de Sr. Burgoa: UNHA RUTA TURÍSTICA DA DESTRUCIÓN CIVIL

“Coa alternativa sur, o impacto na enseada da Malata será crítico, irreparable”

Diario de Ferrol:

ENTREVISTA J. GÓMEZ | Actualizado 24 Febrero 2013 – 02:00 h.

bedoya, nunha asemblea na escola de idiomas en xaneiro               luis polo

Bedoya, nunha asemblea na escola de idiomas en xaneiro –  Luis Polo
———————————————————————

As entidades que se opoñen ao trazado sur do ferrocarril a Caneliñas están dispostas a seguir mobilizándose para impedilo. Para alcanzar ese obxectivo, o máis urxente é concienciar á sociedade ferrolá do “impacto crítico” que terá a elección desta alternativa. Así, circula xa nas redes sociais un vídeo, titulado “O que esconde o viaduto do tren ao porto exterior”, no que se mostra a transformación sufrida pola enseada da Malata desde os anos 50 do século pasado.

 O colectivo que representa asegura que esta nova obra condeará A Malata ao seu “peche definitivo”. Por que?

Neste punto baseamos a meirande parte dos nosos argumentos. Fixemos un vídeo no que se mostra como era antes a enseada da Malata. Nos anos 50 había 360.000 m2 máis de mar. Este chegaba á ponte anterior á de-sembocadura do río da Sardiña; o outro, o do Carballo Mouro, nos Corrais, chegaba onde hoxe están as pistas de atletismo. Todo iso era unha arnela –é dicir, a praia que se forma na desembocadura dun río–, onde nos bañabamos, pescábase e mariscábase… Pero para botar as vías do tren entre as instalacións militares da Graña e as de Ferrol, nos anos 50 fíxose un recheo entre o último baluarte que daba á Malata, Punta Arnela e Os Corrais, de xeito que as dúas arnelas quedaron completamente separadas do mar por unha estrada e un túnel escaso de dous metros, cos seus problemas para desaugar.

 E que foi do tren?

A vía do tren non chegou a instalarse nunca, polo que a finalidade deses recheos desapareceu. Agora, esa estrada acorta o traxecto que había antigamente en non máis de 400 metros, polo que non supuxo mellora ningunha nas comunicacións. A carón diso montáronse as instalacións deportivas municipais, polas que o Concello paga 300.000 euros mensuais á Autoridade Portuaria. Así, unha lámina da auga que era pública e navegable ata o punto de que se pensou en crear alí os estaleiros reais que finalmente se levaron a Esteiro, hoxe pertence ao Porto. Non nos podemos esquecer tampouco do efecto que produce o peirao carboeiro sobre esa enseada e de que o banco marisqueiro da Cabana nin sequera está clasificada pola Consellería do Mar. Todas as obras que se anuncian son “imprescindibles”, unha tras outra. A seguinte será a que dalgún xeito esixa a xente baseándose no deterioro da zona. Dese modo, crearase unha gran explanada de 1,2 millóns de metros cadrados para almacenar mercadorías ou especular. Todo isto estase facendo de xeito deliberado.

Que motivos teñen para se opoñer ao proxecto?

Por exemplo, no estudo informativo faise unha valoración económica da alternativa na que non se computa a totalidade do percorrido, cando no proxecto si se indica que hai que modificar as vías entre o porto interior e a estación de ferrocarril e facer unha reparación no túnel da Malata, que comunica coa mesma estación. Todo isto, ao non figurar no proxecto, fai máis barata a alternativa sur. É dicir, valórase un proxecto por debaixo do que custa en realidade. Tamén fai variar radicalmente o orzamento o tipo de voladuras para o túnel que comunicaría A Cabana con Canelas. Dependendo da fase do proxecto, elíxese voladura controlada ou con tuneladora, que é máis cara e pola que se opta na fase C. Hai tantos datos contraditorios que pedimos a nulidade do estudo. Pero ao non contestar ningunha das nosas alegacións, malia termos coñecemento de que xa están feitas, e ao non ter publicado a declaración de impacto ambiental, vémonos na obriga de mobilizarnos.

Por que cren que non lles comunican as respostas ás alegacións?

Para non darnos tempo a que poidamos reaccionar. Fomento licita o proxecto construtivo cando a empresa que ten que optar a ese contrato non ten os datos necesarios, nin DIA, non saben que tipo de obra terá que realizar, logo non semella unha licitación correcta. Cando se adxudique, que vai facer esa empresa? Subir os prezos? Non está nada claro. No estudo informativo empréganse datos meteorolóxicos dun observatorio, o de Monteventoso, que xa non existe e non se valora o impacto na enseada da Malata, que é crítico, isto é, sen posibilidade de rexeneración de ningún tipo. Toda a zona da Cabana e A Malata deixará de ser navegable para embarcacións medianas pola altura insuficiente que terá ese viaduto que, ademais, levará 13 piares en menos de 300 metros de tramo.

O PP defendeu no pleno do mes pasado que un viaduto sobre a ría non a estropearía?

No seu momento, o Concello presentou alegacións que coinciden coas nosas e o actual alcalde comprometeuse a defendelas, pero no pleno incumpriu a súa promesa e ponse en contra das propias alegacións que elaborou a institución que preside. En proxectos de tal envergadura é imprescindible que a cidadanía se pronuncie.

Cal é a mellor alternativa para vostedes?

Se apostamos por criterios que sexan favorables aos intereses de Ferrol e non duns poucos empresarios, a norte. É a máis axeitada e, a longo prazo, a máis barata porque conectaría cos polígonos industriais.

 

Los opositores al trazado sur del tren al puerto exterior recogerán firmas

REDACCIÓN FERROL | Actualizado 21 Febrero 2013 – 02:00 h.
las entidades prevén organizar otra asamblea abierta	luis polo
Pie de foto: las entidades prevén organizar otra asamblea abierta –  luis polo

El amplio colectivo de entidades vecinales, sociales y deportivas, así como los partidos políticos, que se oponen a la elección del trazado sur de la conexión ferroviaria con el puerto exterior de Caneliñas iniciará en breve una campaña de recogida de firmas en la ciudad –posteriormente se ampliará a otros municipios de la comarca– que serán enviadas al Ministerio de Fomento, responsable del anuncio de licitación de la redacción del proyecto constructivo.

Como se recordará, la plataforma comenzó a movilizarse en abril de 2010, justo en el momento en el que el entonces ministro del ramo, el socialista José Blanco, presentó en Ferrol el estudio informativo del proyecto. Así, cerca de una treintena de entidades realizaron conjuntamente alegaciones –otras las hicieron por su cuenta, como el propio Concello– que a día de hoy, pese a que a través de terceros saben que lo están, no les han sido contestadas.

El colectivo de opositores a la alternativa sur consideran que esta es la más lesiva con la ría de Ferrol y critican que no se haya publicado la declaración de impacto ambiental que ha de regir las propuestas de las diferentes empresas que opten a la redacción del proyecto constructivo.

Tras un paréntesis de casi dos años, la plataforma se ha reactivado en las últimas semanas y, de hecho, quiere que su denuncia llegue a la Comisión de Peticiones de la Unión Europea, la misma que visitó el pasado miércoles la ría de Ferrol para ver “in situ” la planta de gas de Mugardos y la contaminación de la ría, que habían motivado quejas en este mismo organismo.

vídeo

Así, se entregó a la eurodiputada del BNG Ana Miranda un dossier y un vídeo en el que se muestra el impacto negativo que, a su juicio, tendría la elección del trazado sur, que como se recordará, incluye un viaducto de 13 pilares en la ensenada de A Malata.

La peor reforma laboral de la historia

Por Manuel Lago (Economista)

Resultan incomprensibles las declaraciones de Fátima Báñez, la ministra de Trabajo que nunca trabajó, y del presidente Rajoy diciendo que su reforma laboral «está funcionando muy bien». Incomprensibles e indignantes cuando se realizan inmediatamente después de que la EPA demostrase que el año 2012, el año de aplicación de su reforma, ha sido catastrófico para el empleo.

¿Cómo se puede decir que una norma funciona bien cuando se han destruido 850.000 empleos en un solo año? Más aún, la EPA también revela que donde más empleo se perdió fue, precisamente, entre los asalariados que son, obviamente, los directamente afectados por la reforma. El número de trabajadores asalariados cayó en 904.000, lo que hace del 2012 el peor año en el mercado de trabajo en toda nuestra historia, porque nunca antes, en ninguna crisis anterior, se había destruido tanto empleo en un solo ejercicio.

Para leer el artículo completo ir al siguiente enlace: La Voz de Galicia

 

Panorámica da duas veces Real Vila de Mugardos

Wikipedia:

O primeiro documento referido a Mugardos (MoPanorámica da duas veces Real Vila de Mugardos - fotografía por Fermín Goiriz Díaz, 16-02-2013gardos) data de 1105, cando a metade da vila pertencía ao mosteiro de Caaveiro a Cristóbal de Seguedís. Noutro documento de 1235 aparece o abade Tedón como posuidor da outra metade.

Cando medrou a casa de Andrade da man de Henrique II estas terras pasaron a ela: Fernán Pérez de Andrade, O Boo, fundou o convento de Santa Catalina de Montefaro no 1393, entregándolle no 1397, segundo documento redactado en Caamouco, … a vila de Mugardos e todos seus servizos e colleitas e tallas e tributos… e todos serventíos que soien façer para que o feçeren des i en deante ao dito moesteiro…, mentres no demais da volta administraban cabaleiros con casaforte en Caamouco, As Torres de Franza e Boado. continuar a ler eiquí

 

Aldraba – Aldaba

Wikipedia:

«Las primeras aldabas en la Edad Media fueron martillitos suspendidos de las hojas de las puertas por la parte exterior. La forma más típica y bien antigua es la de argolla en las más antiguas de hierro generalmente unida a una cabeza de bronce. Se golpeaba con ellas sobre una cabeza de clavo bastante gorda. Servían además como tiradores y en las puertas de algunas iglesias eran un signo de asilo que se requería asiéndose de dicha anilla.» SeguirAldaba-Aldabra-Llamador- fotografía por Fermín Goiriz Díaz (2) leyendo Aldaba-Aldabra-Llamador- fotografía por Fermín Goiriz Díaz (1)aquí

¡Feliz San Valentín, corazones!

Fermín Goiriz Díaz (Transeúnte)
Gracias a unos señores y señoras que dominan un mundo que para mí es un verdadero misterio y no como otros que yo me sé, puedo, con una sola carta, llegar a millones de enamoradas de mi cuerpo y mente. Me estoy refiriendo a los matemáticos, esa especie extraña sin la cual difícilmente podría hacer lo que estoy haciendo… mi admiración hacia ellos y, también, mi envidia más cochina porque, a pesar de mi genialidad, nunca logré que los números, fórmulas y otras cosillas me hicieran cosquillas ¡lástima!, podría ser un dios, pero uno bueno ¡eh!. No uno de esos que se regodean del sufrimiento o te incitan a matar a tu propio hijo para probar tu fe ¡Ni de coña! Yo sería un dios que incitaría única y exclusivamente a amar una y otra vez hasta dejar la máquina de “Control” fuera de servicio.
Como no podía ser de otra forma este año también quiero enviaros mi “valentines” a todas vosotras en prueba de mi inquebrantable amor, cosa que hago porque no quiero, ¡bajo ningún concepto!, que dudéis de que me haya desenamorado de vosotras… no podría, imposible, sólo la muerte logrará tal cosa aunque me desconsuela el saber que estaréis ahí, llorando sobre mi tumba vuestro desconsuelo. Pero como no me gusta esa posibilidad os ruego que procuréis dejarme a mí en último lugar para desaparecer del mapa… os estaría muy agradecido. Más que nada porque no quiero que sufráis… ¡Feliz San Valentín, corazones!

¿Qué tal?, ¿cómo lo llevan?

Por Fermín Goiriz Díaz (Transeúnte)

¿Qué tal?, ¿cómo lo llevan?, hago esta pregunta de forma retórica pues no está en mi ánimo recibir respuesta… claro que si lo quieren hacer, son ustedes muy libres. Llevaba tiempo sin aparecer por aquí en formato escrito y no porque no tuviese cosas que decir, muy al contrario, pero por una vez preferí guardar silencio y no dejarme llevar por mi impetuosidad y dejar que fuesen los eruditos profesionales los que iluminasen sus mentes. Sé que el decidir callar les privó a ustedes de otra de mis obras cumbres de la crónica político festiva del siglo XXI pero, si el nuevo Papa no lo impide, habrá otras ocasiones, a no ser que además de al señor Papa, a mi psiquis le dé por mandar todo a freir puñetas y dedicarse únicamente a leer a su politólogo de cabecera, aún a sabiendas de que los riesgos de que fallezca por isquemia al digerir nutrientes tan contaminantes sea más que probable.

Durante este silencio voluntario han ocurrido un sinfín de noticias que escandalizaron a las cándidas masas que se vieron sorprendidas al enterarse de que la corrupción afectaba a una buena parte de la clase política española y a sus propios amos. Esas mismas masas que cuando en la Comunidad Valenciana o en la Madrileña o en la otra y la otra… llevaban años dando claras muestras de que había algo que se parecía más a una organización mafiosa que a un gobierno en pos de un bien general, no sólo no se enteraron de lo que estaba ocurriendo, sino que, llegada la oportunidad de limpiar las inmundicias varias que llenaban palacios y palacetes, les dieron nuevamente su voto. Siendo bueno, podría achacar tal falta de sentido común a que la información que llega a los kioscos o por la tv. está dominada y al servicio de los grandes grupos finacieros, verdaderos jefes del cotarro y los que deciden qué peones son los que van, aparentemente y con nuestro voto, a dirigir nuestros destinos. Pero no, no hay disculpa que valga, incluso en esos medios -algunos verdadera bazofia-, si uno quiere y con poco esfuerzo, puede ver la mierda que sale de sedes y palacios varios.

Pero bueno, ahora que por fin ya parece que nos enteramos todos de lo que se nos venía encima y de que ya todos somos unos ciudadanos de pro que no vamos a permitir que nos vacilen nuevamente pero hete ahí que el PP sería hoy el partido más votado ¡Menos mal que vamos tomando conciencia del poder de nuestros votos!

Hala, ya me despido, hasta otro día, si los genes heredados así lo deciden y los míos propios tienen ganas de brindarles de manera altruista su sapiencia. No hay de qué.